Leukoplakia - niebezpieczna biała plama na policzku

Występuje 3 razy częściej u mężczyzn, przeważnie około 30-60 lat. Palenie papierosów jest najpoważniejszym czynnikiem etiologicznym leukoplakii. Z przyczyn ogólnych wymienia się:

-zaburzenia hormonalne

- zaburzenia wydzielania soku żołądkowego

- uszkodzenia wątroby

- niedokrwistość z niedoboru żelaza

- zmniejszone wydzielanie śliny

- długotrwałą dietę bezbiałkową

- awitaminozy wit.A i B

-kiła

Przyczyny miejscowe :

- drażniące czynniki chemiczne (palenie tytoniu, alkohol, kawa, herbata, potrawy zawierające przyprawy korzenne)

- ostre brzegi zębów , nieprawidłowe wypełnienia, prądy elektrogalwaniczne(amalgamat, złoto,nikiel)

- zła higiena jamy ustnej

Rozpoznanie:

opiera się na podstawie badania histopatologicznego. Kliniczna diagnoza jest możliwa ale nie można stwierdzić czy leukoplakia będzie ulegała transformacji nowotworowej.

Objawy przedmiotowe:

W początkowym okresie leukoplakii zmiany przedstawiają się jako przezroczyste plamy białawo-różowe niepostrzeżenie przechodzące w niezmienione otoczenie. Są one mniejszych lub większych rozmiarów. Najczęściej spotykane są na powierzchni języka szczególnie jego grzbiecie ,wewnętrzna strona policzków, wargach, podniebieniu, i wyrostku zębodołowym. W zmianach na języku występuje zgrubienie bruzdowania powierzchni błony śluzowej. Na błonie śluzowej warg zmiana ma postać delikatnych małych dość dobrze ograniczonych ognisk złożonych z białych smużek o równoległym przebiegu. Objawy te są przez niektórych nazywane ,, plamami opalowymi’’

Zmiany na podniebieniu szczególnie twardym pokrywają całą jego powierzchnię biało zabarwionym niekiedy pobruzdowanym kożuchem.

Zmiany na wyrostku zebołowym szczęk występują w formie jednolitych, białych przestrzeni obejmujących całą powierzchnię bezzębnego wyrostka zębodołowego ( u pacjentów bezzębnych). U pacjentów z pełnym łukiem zębowym wykwity są kształtu linijnego odpowiadającego przebiegowi girland dziąsłowych , ale oddzielone od rąbka dziąsłowego na około 2-3mm.

Późniejszy okres leukoplakii znamionują plamy białoniebieskie lub białosine wyraźnie ograniczone od otoczenia. Zmiany te mają gładką powierzchnię lub pobruzdowaną co bywa dobrze widoczne , szczególnie na błonie śluzowej policzków.

Objawy podmiotowe:

Polegają one na wrażeniu mrowienia, napięcia, niekiedy bólów pojawiających się samoistnie lub pod wpływem niewielkich urazów. Rozwój choroby jest nieograniczony, powolny lub napadowy. W czasie zaostrzenia widać wokół zmian rąbek rumieniowaty , zwany także rąbkiem Schwimmera. W czasie silnych i długotrwałych podrażnień jamy ustnej leukoplakia zwykła może przekształcić się w leukoplakię rogowaciejącą (leucokeratosis).

Istnieją różne klasyfikacje wykwitów leukoplakii. Najbardziej praktyczny wydaję się być podział na dwie grupy:

- Grupa I

zaliczamy wszystkie leukoplakie płaskie w postaci jednolitych homogennych plam, nieznacznie pobruzdowanych, najczęściej będących wynikiem przygryzania błony śluzowej policzków. Jak również zmiany na podniebieniu twardym charakterystyczne dla palaczy.

Histologicznie w tej grupie leukoplakii występuje nadmierne i wadliwe rogowacenie, rozrost warstwy kolczystej.

Rokowanie dla tej grupy leukoplakii jest korzystne, dobre. W tej grupie mieszczą się także : leukoplakia miękka (leukoplakia molle) , znamię białe gąbczaste .

Grupa II.

Zalicza się tu zmiany w których postęp jest ostry, szybki, a ekspansja wykwitów jest dobrze widoczna. Obserwuje się znaczne nawarstwianie nabłonka , rozrosty polipowate i brodawczakowate z pęknięciami czy nadżerkami z otoczką rumieniową na obwodzie.

Badaniem palpacyjnym stwierdza się szorstkość , skórzastość wykwitów i nacieczenie podścieliska. Histologicznie obok zaburzenia rogowacenia nabłonka , stwierdza się zmiany dysplastyczne, proliferacyjne, znaczną paratypię komórkową i wzrost aktywności mitotycznej.

Grupa II postaci leukoplakii wykazuje możliwość zwyrodnienia złośliwego, dlatego powinny być usunięte na drodze chirurgicznej , krioterapii lub laseroterapii.

Możliwość zezłośliwienia wszystkich leukoplakii błony śluzowej jamy ustnej wynosi 2,5-10%, natomiast dla form zaawansowanych 35-100%.

Najbardziej zagrożonymi są palący mężczyźni w wieku 57lat ze zmianami leukoplakii o średnicy 1,4cm utrzymującymi się przez co najmniej trzy lata. Żadna zmiana będąca leukoplakią nie może być zlekceważona bo nie można przewidzieć kiedy ulegnie zezłośliwieniu. Im starsza jest leukoplakia tym większe ryzyko zwyrodnienia nowotworowego.

Różnicowanie:

Leukoplakię różnicujemy z innymi keratozami, przewlekłym nagryzaniem policzka, rogowaceniem spowodowanym tarciem, rogowaceniem tytoniowym, liszajem płaskim , leukodemą, znamieniem białym , gąbczastym oraz drożdżakowym zapaleniem jamy ustnej.

Leczenie:

Usunięcie czynników które mogą wpłynąć na jej powstanie, a więc usunąć czunniki drażniące, zaprzestanie palenia papierosów, zastosowanie terapii przeciwgrzybiczej. W postaci miejscowej zastosować maść retinol, witaminy A, B , D i E. Płukanki powlekające i przeciwzapalne (rumianek, kwiat malwy). W leukoplakii niehomogennej stosuje się preparaty zawierające Retinol: Retin A, Differin , lub leczenie chirurgiczne, krioterapię oraz fototerapia dynamiczna, polegająca na podawaniu pacjentowi barwnika wrażliwego na światło, następnie przez naświetlanie aktywuje barwnik powodujący martwicę tkanki patologicznej.

Jeśli leczenie zachowawcze w ciągu 1-2 miesięcy nie daje wyników to istnieją wtedy wskazania do zabiegu chirurgicznego.

Szukasz najlepszego stomatologa w Białymstoku? Wybierz usługi stomatologiczne oferowane przez naszych doświadczonych dentystów, którzy zapewnią Ci profesjonalną opiekę i najwyższy poziom usług stomatologicznych. Nasi dentyści to wybór, który pozwoli Ci cieszyć się pięknym uśmiechem. Sprawdź, dlaczego Najlepszy stomatolog w Białymstoku to wybór, którego nie możesz przegapić!